Claes Heynenzoon (ca. 1345-1414) schreef best veel literatuur, maar was eigenlijk geen schrijver. We kennen hem vooral als schrijver van kronieken, een soort geschiedenisboeken. Dat is op zich best interessant, maar leuker is het volgende. Hij had namelijk het coolste beroep van de middeleeuwen: heraut.

“Alphaman, dat ken ik niet. Een heraut?”

Als heraut had je een mooi leven: je hoefde alleen te zorgen dat de middeleeuwse riddercode door iedereen werd nageleefd. In de praktijk betekende dit dat je de organisator was van toernooien. Tijdens het toernooi was je een soort MC die iedereen aankondigde en zei welke ridder er in welk harnas verstopt zat. Een heraut kon elke ridder aan zijn heraldische wapen op zijn schild herkennen. Toen toernooien niet meer hip waren, werden de herauten betrokken bij kroningen, ridderwijdingen en huwelijken. Een cool beroep dus.

[tekst gaat door onder het plaatje]

De drie beste ridders genaamd Gerrit: Gerrit van der Merck, Gerrit met de baard en Gerrit van der Lanskroon.

Als je als heraut goed je best deed, kon je flinke promotie maken. Onze Claes was een natuurtalent. Eerst was hij tussen 1380 en 1400 in dienst bij het hof van Gelre (Gelderland) en later bij de graaf van Holland, Albrecht van Beyeren. Als heraut Beyeren werd hij tot opperheraut gekroond: hij mocht zich ‘Wapenkoning van de Ruwieren’ noemen. Dit betekende dat hij de baas was over alle herauten in Nederland, België, delen van Noord-Frankrijk en stukjes Duitsland.

Om zijn werk goed te doen, moest hij alle ridders in een straal van 500 kilometer kennen. Onze slimme Claes gebruikte daar een geheugensteuntje voor: een wapenboek (klik de link!). Hierin tekende hij alle wapenschilden van de ridders uit zijn gebied. Als hij in onze tijd leefde, had hij zijn album met voetbalplaatjes vast compleet gehad, zeg maar. Het mooiste is dat deze boeken met wapenschilden bewaard zijn gebleven en ons een inkijkje geven in zijn werk. Het zijn in ieder geval leuke plaatjes om naar te kijken.

Niet onder de indruk? Zijn opvolger Hendrik van Heessel kon als Wapenkoning nóg mooier schilderen (link).

De Alphamannetjes hebben het coolste beroep van de middeleeuwen