Stel je leeft in 1380 en je hebt het geluk dat je geen arme sloeber, maar de graaf van Holland bent. Het is vrijdagavond en je bent wel toe aan een filmpje of serie om je gedachten wat te verzetten. Helaas is Netflix nog niet uitgevonden en moet je het doen met wat voorhanden is. Wie nodig je uit om je te laten vermaken?

Ja, wat is dat nou voor vraag Alphaman? Alsof ik die mensen van toen ken?

Willem van Hildegaersberch natuurlijk! Als we de archieven met uitgaven van de graaf mogen geloven, was deze Willem uit Hillegersberg een wereldhit in zijn tijd. Alleen, slaan we zijn werk erop na, dan is het ons een raadsel waarom hij zo gewild was. Willem schreef namelijk bijna altijd over serieuze onderwerpen. Zo schrijft hij bijvoorbeeld over de haters die zich rond het Haagse hof ophielden:

Trots, nijd en gierigheid
Daar wordt een hof onzuiver van
Als men zo is, dan mag je ze (als dat kan)
Aan het hof uitgenodigd laten.

Je leest het, Willem was bepaald geen feestnummer. Maar is dat zo gek voor een reizende dichter in een gevaarlijke buitenwereld? Willem leefde in de tweede helft van de veertiende eeuw. Dat was allesbehalve een leuke tijd om te leven. Onder zijn neus speelde zich de langste burgeroorlog uit de Nederlandse geschiedenis af: de Hoekse en Kabeljauwse Twisten. Maar het was ook de tijd van pestuitbraken, ruzie in de kerk, Jodenvervolging en de Honderdjarige Oorlog tussen Frankrijk en Engeland. Niet echt gezellig, nee. Onze Willem had liever vrede gehad en kan daar dan ook met passie over schrijven:

Willem hoopte dat de ruziënde partijen ophielden met elkaar te bevechten over de rug van de gewone man. In een wereld van geweld, ziekte en armoede zijn Willem van Hildegaersberchs literaire preken voor vrede beter te begrijpen. Zijn boodschap voor eenheid in het land was allesbehalve cliché. Denken we.

De Alphamannetjes mogen voordragen bij de graaf